Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Μια μαθήτρια το 1958 στην Ακαδημία

Βγάλτε από τα άλμπουμ τις παλιές φωτογραφίες της περιοχής. Στείλτε τις στο mata.pap@gmai.com μαζί με ένα σύντομο  σημείωμα  για να ανασυνθέσουμε τις μνήμες του Κολωνού, των Σεπολίων και της Ακαδημίας Πλάτωνα. Ξεκινάμε από σήμερα:




Έτος 1958 . Μαθήτρια 3ης Τάξης , 60ου Δημοτικού Σχολείου, της  Ακαδημίας του Πλάτωνα. Κρατύλου και Μοναστηρίου. ( Στην  σημερινή μικρή τρίγωνη πλατεία. Ναι , μην απορείτε , ήταν η πρώτη θέση του   60ου  Δημοτικού  Σχολείου. )  Ένα 6ταξιο δημοτικό σχολείο ,όπου  οι γονείς  των μαθητών, εκείνη την δύσκολη εποχή , 10 χρόνια μετά τον εμφύλιο,  προσέφερε  ο καθένας με τον δικό τρόπο ότι μπορούσε , για να αισθάνεται το παιδί του,  ο  μικρός μαθητής , ευτυχισμένος και χαρούμενος .Κάποιος γονιός έβαφε την εξωτερική όψη του σχολείου, άλλος ζωγράφιζε πίνακες για τον στολισμό των τοίχων, η φτιάχνοντας σήματα για τις ποδιές , άλλος συντηρώντας τα ξύλινα παραθυρόφυλλα προς μεγάλη ικανοποίηση των καλών  καθηγητών του  Διευθυντή , κου Παπαμιχαήλ , του κου Συκιώτη, της κας Αλεξάνδρας , κά.

Στο όμορφο γελαστό  πρόσωπο της μαθήτριας, διακρίνεται η χαρούμενη ημέρα της , με το μάθημα αλλά και το παιχνίδι ,αφού μια προσεκτική ματιά στα παπούτσια με τον φιόγκο, παρατηρούμε πόσο υπέφεραν οι μύτες από την καθημερινή πολύωρη  εξάσκηση στο καθαρά κοριτσίστικο παιχνίδι,  τον κουτσό.

Στο βάθος διακρίνουμε την αλάνα ,όπου κάθε χρόνο , το σχολείο τελούσε τις Γυμναστικές του επιδείξεις, με το καφενείο του Νικολακάκου, σε πρώτο πλάνο ,καθώς επίσης και το σπίτι γωνία Τριπόλεως ,Κρατύλου και Μοναστηρίου,  το τωρινό οίκημα όπου σήμερα  φυλάσσονται τα αρχαιολογικά ευρήματα.

1 σχόλιο:

  1. Φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ, και να φωτοτυπώ .

    Η γεμάτη χαρά μαθήτρια της foto στο Ιστορικό Αρχείο της Ακαδημίας του Πλάτωνα, η γεμάτη αισιοδοξία ματιά της προς τον φωτογράφο ,σε τίποτα δεν ομοιάζει με την σημερινή εικόνα των μαθητών μετά τον αγιασμό (12 Σ Σεπτεμβρίου 2011) της πρώτης ημέρας. Θα μπορούσε ποτέ άραγε η μαθήτρια αυτή να φαντασθεί ότι 53 χρόνια μετά, τα σχολειά στην συνοικία Κολωνού, Ακαδημία Πλάτωνος, Αγίου Γεωργίου θα ήταν λιγότερα από τότε? Θα μπορούσε ποτέ να φαντασθεί ότι οι αίθουσες διδασκαλίας , και δάσκαλοι θα ήταν λιγότεροι σε αριθμό από ότι μετά την Γερμανική κατοχή ,η τον εμφύλιο? Ότι οι χονδρόπετσοι ,οι εκβιαστές και οι ψεύτες θα ήταν περισσότεροι από τους καταπονημένους εργάτες της ζωής γονιούς?
    Το πόσο ρημαδιό έχουν κάνει την εκπαίδευση, φάνηκε σήμερα. Προτείνω οι επόμενες αναρτήσεις να ξεκινούν με τα ονόματα αυτών που κατέστρεψαν το μέλλον των παιδιών μας.
    Η μόνη αμοιβή που τους αξίζει , είναι η περιφρόνηση των ίδιων των παιδιών τους. Η δικη μας θα τους συντροφεύει για πάντα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή