Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ελεεινή κάτασταση στο λόφο Κολωνού

Το Άστυ, αρ. φύλ. 1800, 22.11.1895: 3

ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΦΥΛΛΑ δὲν ὑβρίζουσι μόνον τοὺς Ἕλληνας ὡς ἐν ἐπιγνώσει χρεωκόπους, ἀλλὰ καταγγέλλουσιν αὐτοὺς καὶ ὡς ἀγνώμονας καὶ ἀναλγήτους φύλακας τῶν τάφων μεγάλων ἀνδρῶν, οἵτινες ἐκλέϊσαν τὰ ἑλληνικὰ γράμματα. Ἰδού, λόγου χάριν, τίνα ἐξ Ἀθηνῶν γράφει Γερμανὸς καθηγητὴς πρὸς τὴν «Ἐφ. τῆς Κολωνίας»: «... Εἰς ὀλίγην ἀπόστασιν ἀπὸ τοῦ μικροῦ λόφου κεῖνται αἱ ἐπιτύμβιοι στῆλαι τοῦ Ὀδοφρέδου Μυλλέρου καὶ τοῦ Καρόλου Λενορμάν. Ἐν τῇ ἀττικῇ γῇ, ἧς τὴν ἱστορίαν ἠρεύνησαν ἀκαμάτως οἱ μεγάλοι οὗτοι ἀρχαιολόγοι, ἐν τῇ ἀττικῇ γῇ ἠθέλησαν νὰ κοιμηθῶσι τὸν αἰώνιον ὕπνον· ἀλλ’ αἱ νῦν Ἀθῆναι εἶνε φαύλη φύλαξ τῆς ξενίας τῶν νεκρῶν. Ἡ ἐλεεινὴ κατάστασις ἀμφοτέρων τῶν στηλῶν ἐμποιεῖ φρίκην εἰς τὸν πατοῦντα τὸ ἀθάνατον τοῦ Κολωνοῦ ἔδαφος. Οὐδὲν λέγομεν περὶ τῆς ἀκαθαρσίας αὐτῶν, διότι εἴμεθα εἰθισμένοι εἰς τὴν θέαν μνημείων, φερόντων τοὺς ὑπὸ τοῦ ἀγοραίου ὄχλου προσαφθέντας αὐτοῖς ρύπους· λέγομεν μόνον ὅτι οἱ κάτοικοι τοῦ Κολωνοῦ, δηλαδὴ οἱ συνδημόται τοῦ Σοφοκλέους , ἐξελέξαντο τοὺς στύλους τῶν μνημείων ὡς σκοπὸν τῶν περὶ τὴν λιθοβολίαν ἀσκήσεών των, ἤδη δὲ τὸ περικαλλῶς κεκοσμημένον στεφάνωμα ἀμφοτέρων τῶν μνημείων εἶνε ἄρδην κατεστραμμένον. Πρὸς τούτοις, οἱ καλοὶ κἀγαθοὶ Κολωνεῖς, ὑποπτεύσαντες ἴσως ὅτι ἐντὸς τῶν τάφων κρύπτονται θησαυροί, ἤνοιξαν εὐρεῖαν ρωγμὴν ὑπὸ τὴν στήλην τοῦ Μυλλέρου, ἐξ ἧς φαίνεται ὅλη ἡ κρηπίς. Ἂς μὴ λαλῶμεν περὶ τοῦ καθήκοντος τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως πρὸς τοὺς μεγάλους νεκρούς· ἀλλὰ τοὐλάχιστον ἡ γερμανικὴ πρεσβεία καὶ τὸ γερμανικὸν Ἰνστιτοῦτον ἠδύναντο ἐπὶ τέλους νὰ λάβωσιν ὀλίγην φροντίδα περὶ τοῦ τάφου τοῦ Μυλλέρου. Τὴν βεβήλωσιν τοῦ ἰδίου τάφου δὲν αἰσθάνεται ὁ μέγας νεκρός, ἀλλ’ ὤφειλον δὴ νὰ συναισθανθῶσιν αὐτὴν οἱ Γερμανοί».

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

«Aσκληπιάδης Φανουύ Φαληρεύς»

Ακρόπολις, αρ. φυλ. 2151, 07.05.1888: 3
Εἰς τὸν ἐν Σεπολίοις κῆπον τῶν ἀδελφῶν Κανδάρου, ἀνεκαλύφθη ἀναθηματικὴ στήλη, ἐφ’ ἧς ὑπάρχει ἡ ἀκόλουθος ἐπιγραφὴ «Ἀσκληπιάδης Φανοῦ Φαληρεὺς».

Δοξολογία και γιορτή στο νεόδμητο Πορφήτη Δανιήλ(1912)


Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Πώς δεν έλεγαν το νερό - νεράκι στην αρχαία Αθήνα


 Η διαχείρισή του στην αρχαιότητα γινόταν με τον πλέον ορθολογικό τρόπο
 
 της Μαρίας Θέρμου, από το "Βήμα



Πώς δεν έλεγαν το νερό - νεράκι στην αρχαία Αθήνα
Αρχαία πηγάδια που ανασκάφηκαν στο κέντρο της Αθήνας στο πλαίσιο της κατασκευής του Μετρό.



Συστήματα δεξαμενών που επικοινωνούσαν μεταξύ τους με υπόγειες σήραγγες, υδραγωγεία που μετέφεραν νερό από τα γύρω βουνά, πολύ μεγάλο αριθμό πηγαδιών, κρήνες και γενικότερα υδραυλικά έργα μάστευσης και μεταφοράς των υδάτων έχει αποκαλύψει η αρχαιολογική σκαπάνη στην πόλη της Αθήνας. Στην Αρχαϊκή και την Κλασική εποχή δεν υπήρχε ελληνική πόλη χωρίς τα στοιχειώδη: υδραγωγείο, δίκτυο διανομής και κρήνη. Ειδικοί νόμοι εξάλλου όριζαν την χρήση όλων αυτών.

Χορός στην Ακαδημία Πλάτωνος (1911)


Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Σφαγείο στο μνημείο του Κολωνού

εφημερίδα "Εστία", αρ. φύλ. 4215, 29.10.1905: Φίλε κ. Διευθυντὰ τῆς «Ἑστίας»
Παρὰ τὸ ἱστορικὸν μνημεῖον τοῦ Κολωνοῦ, παρὰ τὴν Κολοκυνθοῦν, ὑπάρχει ἐρειπωμένη τις οἰκία, τὴν ὁποίαν ὁ ἐνοικιαστὴς ἔχει μεταβάλει εἰς σφαγεῖον κτηνῶν. Οὗτος κομίζων ἐν αὐτῇ πάντα τὰ ἄχρηστα ἄλογα, γαϊδούρια, κατσίκες, σκύλλους καὶ διάφορα ἄλλα ζῷα τῶν ὁποίων τὸ δέρμα χρησιμεύει εἰς τὴν βιομηχανίαν, ἀφοῦ τὰ γδάρει ῥίπτει τὰς σεσηπυίας σάρκας των εἰς τὸ πρὸ τῆς οἰκίας εὑρισκόμενον ξηροπήγαδον, τὸ ὁποῖον οὕτω γίνεται ἑστία μολύσματος. Τόση δὲ εἶνε ἡ δυσοσμία ἡ ἐκ τοῦ φρέατος τούτου, ὥστε οἱ περίοικοι ἔχουν προσβληθῇ ὑπὸ παντοίων ἀσθενειῶν.
Οἱ ξένοι περιηγηταὶ, οἱ ἐπισκεπτόμενοι τὸ ἱστορικὸν τοῦτο μνημεῖον, φεύγουν προτροπάδην, φράσσοντες διὰ μανδηλίου τὴν ῥῖνά των. Δὲν εἶνε δυνατὸν οἱ ἁρμόδιοι νὰ ἐπιστήσουν τὴν προσοχήν των ἐπὶ τοῦ ζητήματος τούτου, ὁ δὲ οἰκεῖος ἀστυνόμος νὰ μὴ περιορίζεται μόνον εἰς ἁπλῆν ἐπίπληξιν;
Πολλοὶ κάτοικοι τῆς συνοικίας Κολωνου