πηγή: εφημερίδα "Εφημερίς", αρ. φυλ. 126, 06.05.1877: 3-4
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης - Ψηφιοθήκη Άρθρα Ελληνικών Εφημερίδων (1800-2000)
Ἐγένετο κατ’ αὐτὰς λόγος περὶ ἀνευρέσεως καταλλήλου οἰκοπέδου πρὸς ἐνέγερσιν γερμανικῆς σχολῆς. Ἐπειδὴ δὲ ὡς ἐπληροφορήθημεν εἰσέτι δὲν ὡρίσθη ἡ ἁρμοδία θέσις, καλὸν θὰ ἦτο ἡ σχολὴ αὕτη ν’ ἀνεγερθῇ ἐπὶ τῆς θέσεως, ὅπου ἔκειτο τὸ πάλαι ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος.
Αὕτη, ὡς γνωστόν, ἔκειτο ἐν τῇ νῦν καλουμένῃ θέσει κοινῶς Ἀκαθήμια ἓν τέταρτον μακρὰν τῶν Ἀθηνῶν, ὑπὸ τὰς ὑπωρείας τοῦ Κολωνοῦ, ἔνθα εὑρίσκονται τὰ μνημεῖα τῶν διασήμων ἀρχαιολόγων Μιλλέρου καὶ Λενορμάν, ἐν τῷ κήπῳ ἀκριβῶς τῆς κυρίας Πουλχερίας χήρας Ἰωάννου Βλάχου. Τὸν κῆπον τοῦτον ἐπισκέπτονται διὰ τὴν ἐν τῷ χώρῳ αὐτοῦ ἱστορικὴν θέσιν ἅπαντες οἱ ξένοι· ἐσχάτως μάλιστα ὁ αὐτοκράτωρ τῆς Βρασιλίας ἐπισκεφθεὶς τοῦτον κατεγοητεύθη ὑπερβαλλόντως διὰ τὸ μαγευτικὸν τῆς θέσεως αὐτοῦ καὶ τὰς ἱστορικάς του ἀναμνήσεις. Ὅτι ἐν τῷ κήπῳ τούτῳ τῆς θέσεως Ἀκαθήμια ἔκειτο ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος, μαρτυρεῖ πιστοποιητικὸν ἁρμοδίως ἐπικεκυρωμένον καὶ παραδοθὲν τῷ συμβολαιογράφῳ Ἀθηνῶν κ. Γαιτάνῳ τῇ 18 Ἀπριλίου 1877 ὑπὸ τοῦ κ. Ἀλεξάνδρου Βλάχου. Τὸ πιστοποιητικὸν τοῦτο ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Ὁ ὑποφαινόμενος παρατηρήσας καὶ μελετήσας τὴν θέσιν τὴν πρὸς βορρᾶν τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ἣν κοινῶς καλοῦμεν Ἀκαθήμια, καὶ παραβαλὼν τὰ ἐν αὐτῇ σωζόμενα, τὴν ἐκ τῆς πόλεως ἀπόστασιν αὐτῆς καὶ τοὺς παρακειμένους δύο λόφους, καὶ συγκρίνας ταῦτα μὲ τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀρχαίων συγγραφέων, πέπεισμαι καὶ πιστοποιῶ, ὅτι ἡ ἀρχαία ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος ἦν ἐν τῷ χώρῳ ἐκείνῳ, τὸν ὁποῖον κοινῶς νῦν καλοῦμεν Ἀκαθήμια καὶ ὅτι ὁ νῦν εἰς Ἀκαθήμια κῆπος τοῦ μακαρίτου Ἰωάννου Βλάχου κεῖται θετικῶς ἐν τῇ τοποθεσίᾳ τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Πλάτωνος. Ὅθεν κατ’ αἴτησιν τῆς κυρίας Πουλχερίας χήρας Ἰωάννου Βλάχου χορηγῶ τὸ πάρον εἰς ἔνδειξιν. Ἐν Ἀθήναις τῇ 25 Μαΐου 1853.
Ὁ γενικὸς ἔφορος τῶν ἀρχαιοτήτων
(Τ.Σ.) (ὑπογρ.) Κ. Σ. Πιττάκης».
Ἐν τῷ αὐτῷ πιστοποιητικῷ περιέχεται καὶ ἡ ἑπομένη δήλωσις τοῦ καθηγητοῦ κ. Φιλίππου Ἰωάννου:
«Καὶ ὁ ὑποφαινόμενος ἐπισκεφθεὶς πολλάκις τὸν καλούμενον Ἵππειον Κολωνὸν καὶ τὸν περὶ αὐτὸν τόπον καὶ συγκρίνας τοῦτον μὲ μαρτυρίας ἀρχαίας, πείθομαι ὅτι ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος ἔκειτο πλησιέστατα τοῦ ῥηθέντος Κολωνοῦ πρὸς δυσμὰς αὐτοῦ ὅπου κεῖνται τὰ νῦν ὀνομαζόμενα Καθήμια.
Τὴν γνώμην ταύτην τοῦ σοφοῦ ἡμῶν καθηγητοῦ δέχονται καὶ οἱ καθηγηταὶ κ. κ. Α. Ῥουσόπουλος, Εὐθ. Καστόρχης, Σ. Κουμανούδης, Σ. Φιντικλῆς οἵτινες καὶ ὑπέγραψαν ἐν τῷ ῥηθέντι πιστοποιητικῷ.
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης - Ψηφιοθήκη Άρθρα Ελληνικών Εφημερίδων (1800-2000)
Ἐγένετο κατ’ αὐτὰς λόγος περὶ ἀνευρέσεως καταλλήλου οἰκοπέδου πρὸς ἐνέγερσιν γερμανικῆς σχολῆς. Ἐπειδὴ δὲ ὡς ἐπληροφορήθημεν εἰσέτι δὲν ὡρίσθη ἡ ἁρμοδία θέσις, καλὸν θὰ ἦτο ἡ σχολὴ αὕτη ν’ ἀνεγερθῇ ἐπὶ τῆς θέσεως, ὅπου ἔκειτο τὸ πάλαι ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος.
Αὕτη, ὡς γνωστόν, ἔκειτο ἐν τῇ νῦν καλουμένῃ θέσει κοινῶς Ἀκαθήμια ἓν τέταρτον μακρὰν τῶν Ἀθηνῶν, ὑπὸ τὰς ὑπωρείας τοῦ Κολωνοῦ, ἔνθα εὑρίσκονται τὰ μνημεῖα τῶν διασήμων ἀρχαιολόγων Μιλλέρου καὶ Λενορμάν, ἐν τῷ κήπῳ ἀκριβῶς τῆς κυρίας Πουλχερίας χήρας Ἰωάννου Βλάχου. Τὸν κῆπον τοῦτον ἐπισκέπτονται διὰ τὴν ἐν τῷ χώρῳ αὐτοῦ ἱστορικὴν θέσιν ἅπαντες οἱ ξένοι· ἐσχάτως μάλιστα ὁ αὐτοκράτωρ τῆς Βρασιλίας ἐπισκεφθεὶς τοῦτον κατεγοητεύθη ὑπερβαλλόντως διὰ τὸ μαγευτικὸν τῆς θέσεως αὐτοῦ καὶ τὰς ἱστορικάς του ἀναμνήσεις. Ὅτι ἐν τῷ κήπῳ τούτῳ τῆς θέσεως Ἀκαθήμια ἔκειτο ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος, μαρτυρεῖ πιστοποιητικὸν ἁρμοδίως ἐπικεκυρωμένον καὶ παραδοθὲν τῷ συμβολαιογράφῳ Ἀθηνῶν κ. Γαιτάνῳ τῇ 18 Ἀπριλίου 1877 ὑπὸ τοῦ κ. Ἀλεξάνδρου Βλάχου. Τὸ πιστοποιητικὸν τοῦτο ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Ὁ ὑποφαινόμενος παρατηρήσας καὶ μελετήσας τὴν θέσιν τὴν πρὸς βορρᾶν τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ἣν κοινῶς καλοῦμεν Ἀκαθήμια, καὶ παραβαλὼν τὰ ἐν αὐτῇ σωζόμενα, τὴν ἐκ τῆς πόλεως ἀπόστασιν αὐτῆς καὶ τοὺς παρακειμένους δύο λόφους, καὶ συγκρίνας ταῦτα μὲ τὴν μαρτυρίαν τῶν ἀρχαίων συγγραφέων, πέπεισμαι καὶ πιστοποιῶ, ὅτι ἡ ἀρχαία ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος ἦν ἐν τῷ χώρῳ ἐκείνῳ, τὸν ὁποῖον κοινῶς νῦν καλοῦμεν Ἀκαθήμια καὶ ὅτι ὁ νῦν εἰς Ἀκαθήμια κῆπος τοῦ μακαρίτου Ἰωάννου Βλάχου κεῖται θετικῶς ἐν τῇ τοποθεσίᾳ τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Πλάτωνος. Ὅθεν κατ’ αἴτησιν τῆς κυρίας Πουλχερίας χήρας Ἰωάννου Βλάχου χορηγῶ τὸ πάρον εἰς ἔνδειξιν. Ἐν Ἀθήναις τῇ 25 Μαΐου 1853.
Ὁ γενικὸς ἔφορος τῶν ἀρχαιοτήτων
(Τ.Σ.) (ὑπογρ.) Κ. Σ. Πιττάκης».
Ἐν τῷ αὐτῷ πιστοποιητικῷ περιέχεται καὶ ἡ ἑπομένη δήλωσις τοῦ καθηγητοῦ κ. Φιλίππου Ἰωάννου:
«Καὶ ὁ ὑποφαινόμενος ἐπισκεφθεὶς πολλάκις τὸν καλούμενον Ἵππειον Κολωνὸν καὶ τὸν περὶ αὐτὸν τόπον καὶ συγκρίνας τοῦτον μὲ μαρτυρίας ἀρχαίας, πείθομαι ὅτι ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος ἔκειτο πλησιέστατα τοῦ ῥηθέντος Κολωνοῦ πρὸς δυσμὰς αὐτοῦ ὅπου κεῖνται τὰ νῦν ὀνομαζόμενα Καθήμια.
Τὴν γνώμην ταύτην τοῦ σοφοῦ ἡμῶν καθηγητοῦ δέχονται καὶ οἱ καθηγηταὶ κ. κ. Α. Ῥουσόπουλος, Εὐθ. Καστόρχης, Σ. Κουμανούδης, Σ. Φιντικλῆς οἵτινες καὶ ὑπέγραψαν ἐν τῷ ῥηθέντι πιστοποιητικῷ.
Δεν υπάρχουν λόγια.Μόνο σκέψεις για την ιστορικότητα μιας συνοικίας στούς αιώνες των αιώνων.
ΑπάντησηΔιαγραφή