Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Στην οδό Ισμήνης του ονείρου


Την μάνδρα του Αγησίλαου δεν μπορούσε κανένας να την πλησιάσει. Από πλίθρα ψηλή, άγρια με τα ξερά χορτάρια να προεξέχουν , πάνω στον μακρύ χωματόδρομο της Ισμήνης που ένωνε τον ΄Ιππειο Κολωνό με τον  αρχαίο λόφο της Ευχλόου Δήμητρας, τον Λόφο Σκουζέ.
 Δυο τρία πατήματα από τον τοίχο και πολύ ήταν. Απαγορευόταν και το κρυφοκοίταγμα από τους περίεργους της γειτονιάς, που έγιναν περίεργοι από αγάπη ,μετά τον πρόωρο χαμό της αγαπημένης του Ιφιγένειας. Έκλεισε και σφάλισε την πράσινη σιδερένια πόρτα με τα ανάγλυφα πουλιά του έρωτα, δεξιά και αριστερά, έκλεισε την γειτονιά απέξω και άφησε τα κλαδιά της ακακίας να κρέμονται και να μπερδεύονται με αυτά της μουριάς και της συκιάς. Μπερδεμένα πράγματα, μπερδεμένες σκέψεις, δεμένες κόμπο με σφίξιμο στην καρδιά.
Καθημερινές παρουσίες στην μάνδρα , το ερωτευμένο ζευγάρι των γάτων.