Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Νίκος Πλουμπίδης.Μια τραγωδία με τα μάτια της γειτονιάς...

ΑΡΧΕΙΟ Τάκη Ψαράκη
Η 25η Νοεμβρίου του 1952,μια ανάσα χρόνος από τον εμφύλιο, που τόσο  έντονα έζησε η συνοικία, είχε ήδη ξεκινήσει και έμελλε να μείνει αξέχαστο , να μείνει στην ιστορία, στην οδό Πρεβέζης του Κολωνού, στην πάνω γειτονιά, με τα χαμηλά σπίτια και τις μεγάλες αυλές, στα πόδια του Ιππείου Κολωνού, και λίγο πριν το ένωμα με την Ιωαννίνων.   Τίποτα δεν έδειχνε πως τις επόμενες ημέρες η γειτονιά θα ήταν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, δίπλα ακριβώς από τα δημοσιεύματα , που ενημέρωναν τον λαό της Αθήνας και του Πειραιά για την μεγαλειώδη  και ενθουσιώδη  υποδοχή που ετοίμαζε  στον  αγαπημένο Εθνάρχη και φίλο πρόεδρο της Τουρκίας Τζελάλ Μπαγιάρ, ένας άλλος εθνάρχης, ο δικός μας, ο στρατηγός  Αλέξανδρος Παπάγος.

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Το σπίτι του Αντώνη Τρίτση στη γωνία Καπανέως και Λενορμάν

Αντώνης Τρίτσης
Δυο πελώρια  πετρωμένα  γυναικεία μάτια  στον παλιό τοίχο, έργο σπουδαίο από έναν καλλιτέχνη των  Atenistas,  μιλάνε, ίσως και να επιδιώκουν  την προσοχή όσων διασχίζουν την Λενορμάν στο ύψος του  Γαλαξία.
Στο παλιό τοίχο ,ότι απέμεινε από ένα σπίτι χαμηλό, στη γωνία Καπανέως και Λενορμάν, τα πελώρια μάτια , μας γυρνούν πίσω , στο  τέλος της 10ετίας του 50 , όταν ένας σημαντικός άνθρωπος, ζούσε κοντά μας , στον ωραίο Κολωνό.
Ο Αντώνης Τρίτσης, που  κατοικούσε με τους γονείς του, στην γωνία Καπανέως και Λενορμάν, αυτός  ο  χαρισματικός, έξυπνος και σύγχρονος για την εποχή του πολιτικός, που αν ζούσε σήμερα είναι βέβαιο ότι η Αθήνα δεν θα έχε αυτά τα χάλια.  
Ο  Αντώνης Τρίτσης  που χάθηκε πρόωρα  και  με την απουσία του έχασε  και η Αθήνα.

Γ.Ξ.