"Την ολοκλήρωσιν του έργου υπεδείκνυε το Σχέδιον Ανασυγκροτήσεως της Πρωτευούσης , δια της συστάσεως του Άλσους των Αρχαίων Αθηνών, το οποίο θα περιελέμβανεν εις ενιαίον χώρον την περιοχήν Σταδίου- Αρδητού-Ολυμπιείου- Ακροπόλεως- Λόφων Φιλοππάπου και Νυμφων- Ιεράς Οδού και προς την Ακαδημία Πλάτωνος και τον Ιππείον Κολωνόν"/ Επιμέλεια σελίδας: Γεωργία Ξάνθη
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011
Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011
Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011
Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011
Οι Σινεμάδες της Καρδιάς μας.
της Γεωργίας Π. Ξάνθη
Ο αρχαιολόγος Πικάρ έγραφε πως στην αρχαία Αθήνα υπήρχε από τα χρόνια του Ευριπίδη θέατρο Σκιών ,και ίσως ο Πλάτωνας αυτό να αναλογίσθηκε στο περίφημο σύμβολο των Σκιών του Σπηλαίου.
Ο Καραγκιόζης , η πιο σημαντική και η πιο ολοκληρωμένη δημιουργία μέσα στα πλαίσια του λαϊκού θεάτρου από τα χρόνια του ‘Οθωνα , που στα χέρια ενός προικισμένου καραγκιοζοπαίκτη στέκεται ισάξια με την όποια εκδήλωση της λαϊκής μας τέχνης. Γλυκιά Νοσταλγία για αυτήν την φιγούρα που ήταν η ψυχαγωγία των παιδιών από την Απελευθέρωση κι έπειτα, ως τη δεκαετία του ΄50.
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011
Τρίτη 5 Ιουλίου 2011
Ο Λόφος του Ιππείου Κολωνού
πηγή φωτό: ΕΛΙΑ
Στην κορυφή του λόφου του Κολωνού, βρίσκονται δυο μνημεία φιλελλήνων αρχαιολόγων. Το ένα είναι πάνω στον τάφο του Γερμανού αρχαιολόγου Καρόλου Μύλλερ (1797 - 1840), που εργάστηκε και πέθανε στην Αθήνα. Είναι έργο του Δανού αρχιτέκτονα Κρίστιαν Χάνσεν (1803 - 1883). Πρόκειται για μια επιτύμβια στήλη, που καταλήγει σε ανθεμωτή διακόσμηση. Δίπλα στο μνημείο του Μύλλερ, υπάρχει και το μνημείο του Γάλλου αρχαιολόγου Σαρλ Λενορμάν (1802 - 1859), που επίσης πέθανε στην Αθήνα. Πρόκειται για μια μαρμάρινη λουτροφόρο υδρία, στο εσωτερικό της οποίας έχει ταφεί η καρδιά του.
Ο Δανός συγγραφέας Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, που επισκέφτηκε τον Κολωνό σ’ ένα ταξίδι του στην Ελλάδα το 1841, περιγράφει τις εντυπώσεις του από το φυσικό περιβάλλον του Κολωνού: Ήμουν στον Κολωνό...Εδώ είναι θαμμένος ο Γερμανός Κ. Ο. Μύλλερ, που πέθανε πριν λίγο καιρό και που τόσα χρωστά σ’ αυτόν η επιστήμη... Ακούμπησα στον υγρό τάφο...Ο βουνίσιος αέρας κατέβαινε κρύος και τσουχτερός... Σε ολόκληρη τη φύση υπήρχε ένα μεγαλείο, που ούτε η Ελβετία μπορεί να σου προσφέρει
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)