Στα 1822 ψηφίζεται ο νόμος για τη σιδηροδρομική σύνδεση Πειραιώς- Αθηνών- Πελοποννήσου και αρχίζουν οι σχετικές εργασίες. Ταυτόχρονα, προσδορίζεται και η θέση που θα δημιουργηθεί ο σιδηροδρομικός σταθμός στην Αθήνα: Βρίσκεται στο βόρειο άκρο του Μεταξουργείου , εκεί όπου καταλήγει η οδός Δηλιγιάννη ( που βέβαια , στα χρόνια εκείνα ήταν ανώνυμη ακόμη). Καθώς , η σιδηροδρομική γραμμή ακολουθεί κατεύθυνση προς τα νοτιοδυτικά για να καταλήξει στον Πειραιά, διχοτομεί τη συνοικία στα δύο. Η μεγάλη λεωφόρος Κωνσταντινουπόλεως , που δημιουργείται παράλληα με τη γραμμή γίνεται έτσι το όριο μεταξύ των δύο τμημάτων του Μεταξουργείου, ενώ το δυτικό κομμάτι, που είναι και το πιο απόμακρο, αποκτά σιγά, σιγά τη δική του προσωπικότητα και γίνεται αυτόνομη γειτονιά, διαφοροποιούμενη πια από το Μεταξουργείο.
Στο τμήμα αυτό βρίσκεται και ο δύσοσμος και ανθυγιεινός <<Μινώταυρος>> όπως και το νεκροταφείο. Και οι παρουσίες αυτές , όπως είναι φυσικό, επιβαρύουν περισσότερο την ήδη επιβαρυμένη περιοχή. Δημιουργούνται λοιπόν οι <<πέρα μαχαλάδες>>, οι γειτονιές που για τους Μεταξουργιώτες του ανατολικού τμήματος, αντιπρσωπεύουν την κακομοιριά και την ...<<μπασκλασαρία>>!
Όμως, με τα χρόνια, αρχίζουν και οι απόκληροι <<πέρα μαχαλάδες>> , να αναπτύσσονται και να προοδεύουν. Η μεταμόρφωση αυτή γίνεται ολοφάνερη από τη δεκαετία 1920-1930, όταν πια το νεκροταφείο έχει απομακρυνθεί και ο Μινώταυρος νικήθηκε επιτέλους οριστικά.
Έτσι στον ανυποψίαστο σημερινό κάτοικο της Ακαδημίας Πλάτωνος και του Προφήτη Δανιήλ, όπως ονομάζονται τώρα οι γειτονιές αυτές, που σφύζουν από ζωή και κίνηση , ηχεί ασφαλώςε παράφωνα, η μόλις πριν από μερικές δεκαετίες ονομασία της περιοχές <<πέρα μαχαλάδες>>"
("Το ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ- Κολωνός- Ακαδημία Πλάτωνος/ Γειτονιές της παλιάς Αθήνας" του Κώστα Χατζιώτη. Δήμος Αθηναίων, Πολιτισμικός Οργανισμός- Αθηναϊκή βιλιοθήκη 2005, σελ. 51-52)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου