Οι Σουλιωτοπούλες του 60ου Δημοτικού Σχολείου Ακαδημίας Πλάτωνα

Και ξύπνησε με αγωνία,  αν η μαμά της , είχε ετοιμάσει την στολή της Ηπειρωτοπούλας.    Αν τη  στολή της θα την στόλιζε και η κεντημένη με τις πολύχρωμες   μικρές πέτρες νυφιάτικη ζώνη .Φυλαγμένη καλά, η ολοκέντητη στολή ,  άφηνε την κρυψώνα της μόνο τέτοια μέρα. Ήταν δώρο , σεβαστό ,της γιαγιάς Μαρίας. Έφερε και τα αρχικά της, αφού είχε πάρει το όνομα της.   Την είδε κρεμασμένη και ησύχασε. Χαρούμενα άρχισε να ετοιμάζεται για την  γιορτινή σχολική ημέρα.  Όλη την εβδομάδα έκανε πρόβα το ποίημα της για το σκετς που είχε ορίσει ο δάσκαλος – διευθυντής του 60ου Δημοτικού Σχολείου στην οδό Κρατύλου, Παπαμιχαήλ. Έχοντας στο νου της να μην ξεχάσει την κούκλα της « το μωρό της  που θα γκρεμιζόταν μαζί της » ,  άρχισε για τελευταία φορά να λέει από μέσα της το ποίημα.

Έφτασαν στο σχολείο και αντάμωσαν και με τους άλλους γονείς. Το σκηνικό έτοιμο. Τίποτα δεν έλειπε. Η  μάλλον έλειπε. Η κούκλα της. Το κατάλαβε όταν είδε τον βράχο του σκηνικού. Τώρα? Η μαμά της δεν την άφησε  να γυρίσει  πίσω. Ο πατέρας της , είχε φτιάξει και τον βράχο,  από κόλλες σκληρές του κρεοπώλη της γειτονιάς. Κόλλες πολλές που αφού τις έβρεξε για να δώσει σχήμα,  βάφτηκε γκρι, και φάνταζε άγριος στα παιδικά βλέμματα των 9χρονων κοριτσιών. Σταύρωσε τα χέρια, κλείνοντας την απώλεια της κούκλας και άρχισε να λέει το ποίημα.

« Έχε γεια καημένε κόσμε, έχε γεια γλυκιά ζωή. Και συ δύστυχη πατρίδα έχε γεια παντοτινή. Έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες. Στη στεριά δε ζει το ψάρι Ουτ΄ άνθος στην αμμουδιά. Και οι Σουλιώτισσες δε ζούνε Δίχως την ελευθερία. Έχετε γεια . Σαν να πάν΄ σε πανηγύρι Σ΄ ανθισμένη πασχαλιά. Μες τον Αδη κατεβαίνουν με τραγούδια με χαρά. Έχετε γεια.»

Και όλα τελείωσαν,  όπως ακριβώς είχαν αρχίσει. Με χειροκροτήματα από τους περήφανους γονείς που έβλεπαν τα φωτεινά πρόσωπα των παιδιών τους να αποδίδουν πιστά  την υψηλότερη έκφραση του μεγαλείου των ανθρώπων με ελεύθερο ψυχή .Μια ηρωική στιγμή από τις τόσες πολλές , της ταλαιπωρημένης πατρίδας μας.

Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας, πάντα με καλλιγραφικά γράμματα , η ημερομηνία. Τετάρτη,25 Μαρτίου 1959. Δραχμές 3.

Γεωργία Π.Ξάνθη.