Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Καφές με τον Πλάτωνα

"Υπήρχαν ήδη από την εποχή του ΠΛάτωνα σχολές που στόχευαν στην προηγμένη εκπαίδευση. Στην Αθήνα, ο αντίπαλος του Πλατωνα, ο Ισοκράτης, διηύθυνε ρητορική σχολή. Στην Κυρήνη υπήρχε μαθηματική σχολή με κεντρική μορφή το γεωμέτρη Εύδοξο. Η πυθαγόρεια μαθηματική/ θρησκευτική κοινότητα άκμασε στη Νότια Ιταλία. Σε ένα άλσος αφιερωμένο στον ήρωα Ακάδημο στις παρυχές της Αθήνα, ο Πλάτων ίδρυσε τη δική του σχολή που ήταν τυατόχρονα και ερευνητικό κέντρο. Απέκτησε σύντομα εξέχουσα θέση και λειτούργησε 900 χρόνια. Αναδείχτηκε έτσι στο μακροβιότερο <<πανεπιστήμιο>> που είναι γνωστό μέχρι σήμερα, υπερβαίνοντα σε μακροβιότητα ακόμα και σε Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Αναφέρατε την Ακαδημία σας, το όνομα της οποία χρησιμοποιούμε ακόμη συλλήβδην για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τι σας παρακίνησε στη δημιουργία της;

-Δύο πράγματα είχα κατά νου. Πρώτον, κατάλαβα ότι μετά το θάνατο του Σωκράτη οι νέοι στερήθηκαν την ευκαιρία που είχα εγώ να διδαχθούν φιλοσοφία από πρώτο χέρι. Η Ακαδημία αντιπροσώπευε την προσπάθειά μου να μεταβιβάσω ένα μέρος από όσα η καλή μου τύχη επέτρεψε να μάθω . Ήθελα να συνεχίσω το υψηλό έργου που είχε αρχίσει ο Σωκράτης συγκεντρώνοντας τους καλύτερους μαθηματικούς και φιλοσόφους. Επίσης, υπήρχε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου η σκέψη ότι οι φιλόσοφοι εφόσον εκπαιδεύονταν κατάλληλα και αναλάμβαναν την εξουσία, θα μπορούσαν να θέσουν τέλος στα προβλήματα που ταλάνιζαν τις πόλεις της εποχής μου. Θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε την Ακαδημία αυτό που θα αποκαλούσατε σχολή πολιτικών επιστημών, εμμένω ωστόσο στην άποψη ότι η φιλοσοφική δαημοσύνη μπορεί να φανεί χρήσιμη στην προαγωγή της πολιτείας"

("Καφές με τον Πλάτωνα" του Donald R. Moor, από τις εκδόσεις Πατάκη, σε μετάφραση Δημήτρη Γ. Στεφανάκη, σελ. 113-115)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου